Bogumiła

Bogumiła, Bogmiła – staropolskie imię żeńskie złożone z członów Bog- („Bóg”, ale pierwotnie „los, dola, szczęście”) i -miła („miła”). Znaczenie imienia „miła Bogu”, lecz pierwotnie mogło ono oznaczać „ta, której los sprzyja”. Odpowiedniki męskie to Bogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł i Bogmieł. W źródłach poświadczone od XIII wieku. Występuje w „Sielankach” J. B. Zimorowicza i w wierszach Andrzeja Morsztyna.