Aubert

Aubert, Obert (?) – męskie imię germańskie, notowane w Polsce po raz pierwszy w 1229 roku w formie Aubertus. Drugi człon imienia, -bert, nie budzi wątpliwości. Wywodzi się on z pnia bercht, pochodzącego od germ. berhta – „jasny”. Pierwszy człon natomiast jest interpretowany różnie. Według Zygmunta Klimka wywodzi się on od germańskiego audha – „posiadanie, własność”, stsas. ōd, stwniem. ōt – „posiadanie, dobrobyt”. W Polsce człon ten występował w wariantach: Od, Ot, Op, Ut, Ub, Of, O, U, Aud (ten ostatni w pisowni romańskiej). Pierwszy człon zapisu Aubertus Klimek kwalifikuje jako zawierający człon audha w wariancie „O-”.